بررسی تأثیر تلویزیون بر توانمندسازی زنان مطالعه موردی شهر تهران

امروزه زنان به عنوان نیمی از شهروندان و کسانی که در فرهنگ سازی جامعه نقش عمده ای دارند، مورد توجه ویژه قرار گرفته اند و لازم است جهت نیل به توسعه پایداردر جوامع مدرن، به توانمندسازی آن ها توجه خاص مبذول شود. توانمندسازیزنان شامل ابعاد توانمندسازی روانشناختی، توانمندسازی اقتصادی، توانمندی بر حسب عاملیت و توانمندسازی جسمی است. در این تحقیق، پژوهشگر می کوشد تا نقش تلویزیون را در توانمندسازی زنان در عرصه اقتصادی و روانشناختی، مورد بررسی قرار دهد. چارچوب نظری تحقیق بر اساس نظریه توانمندسازی اقتصادی باتا و نظریه سارا لانگه شکل گرفته است.تحقیق حاضر از نوع توصیفی و تبیینی است و جهت گردآوری داده ها از شیوه پیمایش )پرسشنامه محقق ساخت با آلفای کرونباخ 0.866 ( استفاده گردیده است. جامعه آماری نیز شامل تمام زنان شهر تهران می باشد؛ که با توجه به جدول مورگان تعداد 042 نفر نمونه به صورت طبقه ای خوشه ای انتخاب شده اند. داده ها نیز با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس تجزیه و تحلیلگشته اند. نتایج آزمون های آماری نشان می دهند بین دو متغیر اصلی تحقیق یعنی متغیر رسانه های جمعی و متغیر توانمندسازی روانشناختی و اقتصادی زنان و استفاده از برنامه های آموزشی و توانمندسازی روانشناختی زنان رابطه معناداریوجود دارد. همچنین بین نشست های خبری- تحلیلی و توانمندسازی روانشناختی زنان، نشست های خبری- تحلیلی و توانمندسازی اقتصادی زنان و استفاده از برنامه های آموزشی و توانمندسازی اقتصادی زنان رابطه معناداری به دست آمده است

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روانشناختی و اقتصادی ، تلویزیون ، نشست های خبری- تحلیلی ، برنامه های آموزشی