بررسی نفوذپذیری بتن معمولی با افزودن لایه خارجی به آن با استفاده از مواد رنگی ساختمانی، صنعتی، قیر

نفوذ پذیری بتن یکی از مهمترین مسئله ها و چالش های کار با بتن استدر این مطالعه به دنبال اثرات موادمختلف صنعتی در جلوگیری از نفوذ آب به بتن است. موادی که اثرات آنها مورد تحقیق قرار گرفت ازجمله، پارافین، قیر، رنگ پلاستیک، رنگ روغن، موم ضد آب، رزین و رنگ آکلریک می باشد. متا به این نتیجه رسید که هرچه سیمان ریزتر باشد زودتر عمل می آید و ریزی سیمان بر روی واکنش سیمان و آبتاثیر می گذارد. برای مثال در طرح های مختلف نمونه هایی ساخته شد تا اثر مقاومت بتن و نوع مصالح نیز مورد بررسی قرار گیرد. مقدار سیمان در متر مکعب 033 کیلوگرم بوده و نمونه ها در قالب های مکعبی 03 سانتیمتری ساخته شده اند. جذب آب را با غرقاب نمودن نمونه ها اندازه گرفتیم و ابتدا جذب آب در نمونه های شاهد را مورد آزمایش قرار دادیم سپس نمونه های آغشته به مواد مختلف را با آنها مقایسه نمودیم. به طور خلاصه نتایجی که بدست آمد بدینصورت است که رنگ پلاستیک و رنگ آکلریک آب را جذب نموده و عایق خوبی برای آب نیست. با توجه به نمونه شاهد و نمونه مورد آزمایش مقدار آب از5/1 درصد به 2/3 درصد رسید. همچنین کاهش 0 درصدی در جذب آب توسط نمونه آغشته به رزین مشاهده شد. بهترین ماده برای جلوگیری در برابر نفوذ آب قیر بود و کاملا غیر قابل نفوذ می باشد. بیشترین درصد جذب آب در نمونه های پوشده شده با رنگ روغن 3/2درصد و کمترین 0/8 درصد است

کلیدواژه ها:

نمونه بتنی ، نفوذناپذیر ، رنگ صنعتی ، درصد نفوذپذیری