بررسی ارکان آثار شرب خمر در فقه عامه وامامیه وقانون مجازات اسلامی جدید

یکی از جرایمی که در حقوق اسلام برای آن مجازات حدی شلاق درنظر گرفته اند، نوشیدن مسکرات می باشد لذا از آنجایی که شرب خمر موجب زوال عقل می شود با اهداف شریعت اسلام ناسازگاری دارد. در قوانین پس از انقلاب اسلامی که رویکرد آن بازگشت به فقه و حقوق جزای اسلامی بوده است ،شرب خمر از سال 1361 تا کنون همواره جرم شناخته شده است به طوری که در قانون مجازات اسلامی جدید هم در مواد 166تا 170 مواد 264تا 266به ارکان وآثار شرب خمر اشاره شده به طوری که یکی از جرایم مستوجب حد می باشد. از سویی دراحکام اسلام هم (چه در فقه عامه وچه در فقه امامیه ) استعمال مشروبات الکلی حرام تلقی می گردد و همه ی مذاهب اسلامی، به جز مذهب حنفی، معتقدند که آن چه بسیار آن مستی می آورد، کم آن و حتی یک قطره ی آن نیز حرام است و موجب کیفر حد است .لذا بر همین اساس و با توجه به این که قانون از فقه تبعیت نموده ، در قانون مجازات اسلامی نیز به این مورد اشاره شده است .این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی وتطبیقی وبا استفاه از متون حقوقی براین می باشد که به تشریح این ارکان در فقه عامه وامامیه وقانون مجازات اسلامی جدید مصوب 92 بپردازید

کلیدواژه ها:

آثار وارکان شرب خمر ، ، مستی ، حد ، فقه عامه ، فقه امامیه ، قانون مجازات جدید