بررسی تاثیر مدیریت سرمایه های فکری بر عملکرد کارکنان در سطح سازمان

پس از قرن بیستم که قرن اقتصاد صنعتی بود، قرن 21 قرن اقتصاد دانش و اطلاعات می باشد. در اقتصاد دانشی، سرمایه فکری بعنوان عاملی نوین در تولید ثروت در مقایسه با سایر دارایی های مشهود و فیزیکی، ارحجیت بیشتری پیدا می کند. هدف از نگارش مقاله حاضر، بررسی تأثیر مدیریت سرمایه های فکری و ابعاد آن، بر عملکرد کارکنان شرکت تهران گوار می باشد. دو پرسشنامه مجزا برای سرمایه فکری و عملکرد کارکنان، طراحی و پس از تأیید پایایی و روایی آنها، میان نمونه آماری توزیع شد. نتایج نشان می دهد که در میان سرمایه فکری، رابطه سرمایه انسانی و عملکرد کارکنان با مقدار 0.68 از قوت بیشتری نسبت به سایر روابط برخوردار بوده و رابطه سرمایه رابطه ای با عملکرد کارکنان با مقدار 0.46، کم اهمیت ترین فرضیه است. با بکارگیری آزمون میانگین، مشخص شد که تمامی متغیرهای پژوهش بجز سرمایه رابطه ای در سطح مطلوبی قرار دارند. در انتها نیز رابطه میان خصوصیات شناختی و عملکرد با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه انجام شد که تنها میان سطح تحصیلات و سابقه خدمت افراد با عملکردشان رابطه مثبت و معناداری به دست آمد. میان حنسیت و سن افراد با عملکرد نیز، رابطه ای مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

عملکرد کارکنان ، سرمایه فکری ، سرمایه انسانی ، سرمایه سازمانی ، سرمایه رابطه ای