مهار خروج آبهای مرزی در پروژه شبکه آبیاری و زهکشی و ایستگاه پمپاژ باباهادی قصرشیرین و استفاده بهینه از آن

محدوده ی این پروژه بخشی از شهرستان قصر شیرین و در شرق این شهرستان می باشد. مرز شمالی این اراضی را رودخانه قوره تو که رودخانه مرزی بین ایران و عراق است تشکیل می دهد و مرز جنوبی طرح، جاده آسفالته قصر شیرین به سرپل ذهاب است. بدلیل مرتفع بودن زمینهای این منطقه نسبت به منابع آب موجود در منطقه ( رودخانه قره تو از شمال و رودخانه الوند از جنوب)، با و جود اراضی کشاورزی با خاک نسبتاً مناسب، فاقد زمینهای آبی قابل توجهی بوده و امکان استفاده از آب بصورت ثقلی بجز مناطق حاشیه رودخانه ها فراهم نبود و به همین دلیل یکی از مناطق محروم استان کرمانشاه و در عین حال مستعد توسعه بود . قبل از اجرای پروژه به دلیل انهدام تمامی زیر ساختهای سنتی موجود در منطقه طرح اعم از نهرهای خاکی، بندهای سنتی و تخریب و آلودگی اراضی منطقه خالی از سکنه گشته و عملاً بهره برداری از منابع آب منتفی گردیده بود و سالیانه بیش از ۱۵ میلیون متر مکعب آب قابل استحصال رودخانه قوره تو از مرز خارج میشد در حالیکه حدود ۱۳۵۰ هکتار اراضی مستعد در منطقه موجود است. با اجرای این طرح علاوه بر احیای بخشی از اراضی که بصورت سنتی و ثقلی در حاشیه رودخانه سابقه کشت داشت ، ۸۵۰ هکتار از اراضی مستعد که توپوگرافی آن برای آبیاری ثقلی مناسب نبود نیز تامین آب گردید که میتوان از آن به عنوان تحولی در کشاورزی و باغداری منطقه یاد کرد. بنابراین هدف اصلی اجرای این طرح جلو گیری از خروج آبهای مرزی واستفاده بهینه از منابع آب و خاک موجود درمنطقه بود است.

کلیدواژه ها:

آبهای مرزی ، باباهادی