ارائه بهترین رابطه تجربی تبخیر و تعرق گیاه مرجع در مقایسه با روش پنمن مانتیث فائو در شمال غرب کشور

تبخیر و تعرق از اساسیترین اجزای چرخه هیدرولوژی میباشد. تخمین تبخیر و تعرق (ET0) بسیاری از تحقیقات و طرح های منابع آب لازم است. استفاده از مدلهای تجربی یکی از مرسومتر ین روش های برآورد آن می باشد . در این تحقیق ET0 به کمک نرم افزار Ref-ET از 14 روش محاسبه و با ET0 روش پنمن مانتیث فائو به عنوان روش ایدهال مقایسه شد. برای محاسبه تبخی ر و تعرق از آمار ۲۵ ساله سه ایستگاه سینوپتیک تبریز، اردبیل و ارومیه در شمالغرب کشور استفاده شد. آنالیز نتایج با شاخصها ی آماری میانگین مجذور مربعات خطا (RMSE) ، میانگین خطای مطلق (MAE) و ضریب تعیین (R2) انجام گرفت . نتایج نشان داد که روش های پنمن مانتیث سازمان عمران آمریکا (ASCE) نتایج مناسب تری را نسبت به سایر روش ها ارائه دادند. در مقابل ، روش مکینگ 1957 در ناحیه تبریز و روش تورک 1961 در ناحیه اردبیل و ارومیه از دقت کمتری برخوردار بودند. همچنین با برازش مدلهای رگرسیونی چند جملهای و خطی برای دو حالت عرض از مبدا صفر و غیرصفر بین دادههای PMFAO 56 ضرایب اصلاحی و ضریب تعیین مدلها بدست آمد. ضریب تعیین در مقایسه با پارامترهای خطا درستی مدل های پیشنهادی را نشان داد. به عبارت دیگر در شرایط آب و هوایی منطقه آذربایجان غربی، شرقی و اردبیل، ارقام حاصل از روش پنمن مانتیث سازمان عمران آمریکا (ASCE) در مقایسه با سایر روشها نسبت به روش مبنا، بالاترین ضریب تعیین (0/99) و کمترین خطا را داشت

کلیدواژه ها:

تبخیر تعرق مرجع ، پنمن مانتیث ، ، Ref-ET ، شمال غرب