طراحی خودخلبان طولی هواپیما با روش کنترل مد لغزشی تناسبی- انتگرالی در زمان محدود در حضور عدم قطعیت پارامتری

در این مقاله به طراحی خودخلبان طولی هواپیما با روش کنترل مدلغزشی تناسبی- انتگرالی در زمان محدود پرداخته ایم ، این طراحی برای سیستم دارای دو ورودی و دو خروجی و از مرتبه دو و دارای%05 عدم قطعیت به صورت رندم موثر بر ضرایب آیرودینامیک یک کنترل کننده غیر خطی و مقاومطراحی شده است ، با طراحی این کنترل کننده هواپیما قادر است مسیر مطلوب را دنبال کند و خطارا نزدیک به صفر برساند و باعث پایداری در حضور عدم قطعیت ها می گردد. جهت تضمینپایداری سیستم از طریق بررسی قضیه لیاپانوف استفاده می گردد. در این تحقیق به خاطر غیر خطیبودن زیاد ورودی سیستم و وجود عدم قطعیت کنترل کننده مد لغزشی تناسبی- انتگرالی با مدلغزشی تناسبی- انتگرالی زمان محدود مقایسه شده که علاوه بر مقاومت در برابر عدم قطعیت ها، دارای مزایای دیگری نیز از جمله عدم حساسیت نسبت به اغتشاشات خارجی، پاسخ گذرای سریع وسادگی طراحی و اجرا می باشد. در اینجا نتایج کنترلی مدلغزشی تناسبی- انتگرالی با مدلغزشی تناسبی- انتگرالی زمان محدود مقایسه شده و نتایج حاصل بهبود شرایط در حالت مدلغزشی تناسبی-انتگرالی زمان محدود را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

مدلغزشی تناسبی- انتگرالی ، مدلغزشی تناسبی- انتگرالی زمان محدود ، ضرایب آیرودینامیک