رابطه بین مهارت خودرهبری و ملاحظه گری در مدیران دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر

این مقاله با هدف تعیین رابطه میان دو متغیر مهارت خودرهبری و ملاحظه گری در دانشگاه آزاد اسلامی شهر ملایر از دیدگاه مجریان آن به انجام رسید . روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بود و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیرانگروه های آموزشی دوره های کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترا، به همراه ریاست ،مدیران و معاونت های دانشگاه آزاد ملایر بودکه تعداد کل مجریان این طرح براساس آمار تهیه شده ازدانشگاه در سال تحصیلی 1394-95، تعداد 45 نفر بود. برای نمونه گیری از - شیوه نمونه گیری جامعه در دسترس به عنوان نمونه استفاده شد و بر این اساس دیدگاه کلیه مجریان توسط دو پرسشنامه استاندارد سلامت سازمانی] 4 [ و پرسشنامه خودرهبری] 2 [ مورد آزمون قرار گرفت . در پرسشنامه سلامت سازمانی بعد ملاحظه گری و در پرسشنامهخودرهبری 9 استراتژی رفتارتمرکز یافته ، پاداش طبیعی و فکر سازنده با استفاده از مقیاس لیکرت مورد بررسی قرار گرفت .در انتها نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین مهارت خودرهبری با ملاحظه گری رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. به این معنی که با افزایش میزان خودرهبری میزان ملاحظه گری نیز افزایش پیدا کرده است.

کلیدواژه ها:

مهارت خودرهبری ، سلامت سازمانی ، ملاحظه گری ، مدیران گروه آموزشی دانشگاه