مدیریت نوآوری وارتقاء شاخصها

تحولات فناوری در یک کشور و نیز میزان کارآیی شرکتهای درگیر رقابت در عرصه تجارت بین المللی کالا ها و خدمات صرفا بستگی به عم کرد بخش تحقیق و توسع آنها ندارد ب که به نحوه مدیریت و سازماندهی منابع موجود درسطح شرکتی و ملی بستگی دارد. نظام م ی مدیریت نوآوری نظامی است که در آن بخش صوصی ودولتی دانشگاه ها و مراکزعلمی و همچنین مؤسسات دولتی برای نیل به هدف یکسانی که همانا تولید ع م و فناوری بومی میباشد با یکدیگر به تعامل می پردازند یا به عبارت دیگر مجموعه ای ام نهادهای مجزا است که بصورت انفرادی یا مشترک در امر توسعه و گسترش فناوریهای جدید فعالیت میکنند وچارچوبی را فراهم میکنند که دولتها در آن چارچوب بتوانند درزمینه فرایند نواوری سیاست گذاری نموده و آنها را بمورداجرا بگرارند. ماهیت چنین تعاملی که اهدافی چون ابداع حمایت تامین مالی و یانظارت برعلوم و فناوری های جدید را دنبال می کند میتواند فنی تجاری حقوقی اجتماعی و مالی باشد. هدف این مقاله ارایه تعریفی مجمل ازمدیریت نواوری و معرفی مدلهای مختلف آن جهت ارتقای شا خصهای نوآوری می باشد

کلیدواژه ها:

نوآوری ، شا خص های نوآوری ، علوم و فناوری ، سیاستگذاری مدیریت نوآوری