شناسایی و تدوین راهکارهای ارتقاء امنیت اجتماعی بانوان در فضاهای بی دفاع شهری محدوده مورد مطالعه : محله نواب

گسترش بی رویه عرصه های شهری ، همواره با خود مسائل و آسیب های زیادی را به همراه آورد که یکی از مهم ترین مسائل شهری که اقشارمتنوع مردم و متولیان مدیریت شهری بدان تاکید دارند ، نا امنیو احساس نا امنی است.تهدید های ناشی از دریافت و احساس نا امنی بوسیله اقشار مختلف اجتماعی به خصوص زنان و کودکان و سالمندان دربسیاری از فضاهای شهری کشورما امری انکار ناپذیر است . .هدف از این پژوهش شناسایی ، حذف یا جلوگیری از گسترش فضاهای بی دفاع شهری ،افزایش امنیت اجتماعی افراد بی دفاع بویژه با نوان وافزایش امنیت اجتماعی بانوان در فضاهای بی دفاع محله نواب می باشد ؛ در اینمقاله ابتدا به صورت اجمالی به دسته بندی فضاهای شهری و پس از آن به معرفی انواع فضاهای شهری از منظر امنیت پرداخته می شود وسپس ویژگیهای فضاهای بیدفاع شهری معرفی می گردد،بررسی تجارب مرتبط ،استخراج ابعاد و شاخص ها ، اعمال آنها در قالب پرسشنامه ،تعیین حجم و سنجش های آماری در محدوده محله نواب که بصورت میدانی می باشد و در نهایت به شناسایی و تدوین راهکار جهت ارتقاء امنیت اجتماعی با نوان در فضاهای بی دفاع شهرپرداخته می شود. با بررسی شاخص های مدل مفهومی تجربی حاکی است با افزایش میزان خوانایی و آشنایی فضا حضورفعال و مستمر نیروی انتظامی و پلیس، حضورمردم و نظارت های مردمی، ارتقاء سطح فرهنگی مردم جامعه، جمع آوری اراذل و اوباش و سالم سازی محیط و فضاها،آگاهی دادن مردم، از مسائلی است که باعث استحکام امنیت اجتماعی و در نهایتاحساس مشارکت و تعامل اجتماعی، احساس آرامش و آزادی حرکت و ایمن بودن محیط را موجب می شود.

کلیدواژه ها:

امنیت اجتماعی ، فضاهای بی دفاع شهری ، فضای امن شهری