بررسی عملکرد غیر خطی روی عمق منطقه محبوس شده در دیوارهای برشی

دیوارهای برشی به طور معمول در سازههای بلند مرتبه به عنوان یک سیستم مقاوم در برابر نیروهای جانبی لرزهای در مناطق زلزله خیز استفاده میشوند. مطالعات گذشته نشان داده است که این دیوارها برای محدود کردن دریفتساختمان در هنگام وقوع زلزله کافی و مناسب هستند. همچنین خرابیهای حاصله در دیوارهای برشی در زلزلههای اخیر نشان داده است که ضوابط طراحی برای این نوع از سیستمهای سازهای نیازمند تغییرات میباشد. برای فهم بیشتر از رفتاردیوارهای برشی و ضوابط طراحی آن در این رساله از یک مدل دیوار برشی مستطیلی مطابق با ضوابط آیین نامه ACI318-11 استفاده شده است. ابتدا نتایج بدست آمده از آنالیز دینامیکی تاریخچه زمانی غیر خطی با یک کار آزمایشگاهی مقایسه و صحت سنجی شده و سپس رابطهی بین نیرو جابجایی و نمودارهای طیف شتابی و طیف جابجایی - برای شتابنگاشتهای انتخابی رسم شده و تاثیر بارهای دینامیکی بر سازه مورد بررسی قرار گرفته است که مشاهده شد ضوابط آیین نامه طول کمتری برای محبوس شدگی دیوارها در نظر گرفته است که مطابق با نتایج بدست آمده از آنالیز دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی به عمق محبوس شدگی بیشتری نیاز است

کلیدواژه ها:

آنالیز دینامیکی تاریخچه زمانی غیر خطی ، دیوار برشی ، محبوس شدگی