تأثیر بازیدرمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر هراس اجتماعی کودکان شهر شیراز

هدف از این پژوهش تأثیر بازیدرمانی با رویکرد شناختی-رفتاری بر هراس اجتماعی کودکان بود. طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان پیشدبستانی شهر شیراز در سال1394-5 بود که. 30 نفر از کودکان پیشدبستانی به صورت نمونه گیری تصادفی از مراکز مربوطه انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل طی شش جلسه مورد بررسی قرار گرفتند. در پژوهش حاضر از مقیاس های علائم مرضی کودکان) CSI-4 ،)و بازیدرمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری جهت جمع آوری داده ها استفاده گردید. در این پژوهش داده ها به لحاظ توصیفی و استنباطی با استفاده از نرمافزار SPSS-20 و روش آماری تحلیل کواریانس تحلیل شدند. نتایج بدست آمده بیانگر آنبود که بازیدرمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر کاهش اضطراب اجتماعی کودکان موثر است

کلیدواژه ها:

بازیدرمانی شناختی- رفتاری ، هراس اجتماعی ، کودکان پیش دبستانی