مقایسه مهارت های خودکارآمدی در تک فرزندان و چند فرزندان پسران نوجوان

در این پژوهش به بررسی و مقایسه مهارت های خود کارآمدی تک فرزندان و چند فرزندان پسران نوجوان مقطع دبیرستان محدوده قاسم آباد شهرستان مشهد پرداخاه شد است. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی از نوع علی مقایسهای میباشد. جامعه مورد مطالعهی این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر تک فرزند و چند فرزند است که در دبیرستانهای محدود قاسم آباد شهرستان مشهد در سال تحصیلی 93-94مشغول به تحصیل بود اند. روش نمونه گیری در این تحقیق از نوع خوشه ای - چند مرحلهای است. همچنین، با توجه به هدف و ادبیات پژوهش، از مقیاس خود کارآمدی عمومی ) GSE (، برای دستیابی به پاسخ سوالات و فرضیههای تحقیق استفاده گردید. به منظور آزمون فرضیهی اصلی و پاسخ گویی به سوالات پژوهش، از آزمون t برای گروههای مستقل استفاده شد. یافاههای پژوهش نشان میدهد که بین میزان خودکارآمدی در روابط دوستانه جراتمندی اجتماعی خودکارآمدی در گروه های اجاماعی، عملکرد جمعی در تک فرزندان و چند فرزندان پسر نوجوان در مقطع دبیرستاان تفاوت وجود ندارد

کلیدواژه ها:

خود کارآمدی ، تک فرزندان ، چند فرزندان ، نوجوان پسر مقطع دبیرستان