کلاس وارونه مدل پداگوژیکی نوین در یادگیری الکترونیکی
محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در حوزه علوم تربیتی و روانشناسی و مطالعات اجتماعی ایران
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,876
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ESCONF01_090
تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395
چکیده مقاله:
کلاس درس یا یادگیری وارونه یکی از رویکردهایی است که در سال های اخیر به خصوص از سال 2004 نگاه متخصصان و دست اندرکاران آموزش و یادگیری را به خود معطوف کرده است. سالهاست که معلمان به دنبال راههایی برای تغییر دادن شیوههای سنتی تدریس هستند.حتی پویاترین سخنرانیها نیز خستهکننده است. کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش، نوع جدیدی از یادگیری را مقدور ساخته استبه نحوی که یادگیری در محیطهای غیر از محیط کلاس درس امکانپذیر است )غلامحسینی، 2008 (. کلاس وارونه 1 تغییر فضای آموزشی از مکان بزرگ به فضای یادگیری فردی و ارائه محتوای درسی خارج از کلاس است. کسب اطلاعات جدید و آموزش در منزل و تکالیف درسی در دانشگاه انجام میشود. مدرس فایل ویدئویی از کلاس درس تهیه و ضبط میکند و از طریق نرم افزارهای برخط قبل از شروع کلاس در اختیارفراگیران قرار میدهد به طوری که آنان در هر کجا و هر زمان به آن دسترسی داشته باشند و آن ها را قادر میسازد که در کلاس درس آمادگی بهتری داشته باشند )گالوی و همکاران 2 ، 2014 (. استفاده از روشهای تدریس متنوع مانند سخنرانی، کارگاهی و ... مزایا و معایبی داشتهاند و هیچکدام قادر نبودهاند تا مدرس و دانشجویان را به طور کامل به هدف غایی درس، تدوین پروژه در طول ترم، برسانند. در کلاس های درس، اغلب دانشجویان تقاضا دارند تا فایل ها از قبل به آنها داده شود. به نظر میرسد کلاس وارونه فرصت بسیار مناسبی را فراهم میکند تا دانشجویاندر ساعات کلاسی به تمرین و عمیقتر کردن یادگیری خود بپردازند. آموزش وارونه نیاز به تغییر در فرهنگ یادگیری، محیط قابل انعطاف، محتوای هدفدار و معلمین و مدرسینی با تجربه و حرفهای دارد )هم دان و همکاران 3 ، 2015 (، اگرچه این مدل یک راه برای ایجاد کلاس درس یادگیرنده محور است ولی نمی توان آن را نوشداروی حل تمام مسائل آموزشی دانست. به نظر میرسد نیاز به تحقیقات کمی و کیفی در خصوص شناسایی پتانسیل این مدل در ایران و راهبردهایی برای عملی ساختن این روش وجود دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرتضی علیخانی
دانشجوی دکتری تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی (ره)
محمدرضا نیلی احمدآبادی
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی(ره)
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :