ارزشیابی توصیفی، ابزاری برای چالش یا پیشرفت فرایند آموزش

ارزشیابی توصیفی شیوه ای از ارزشیابی تحصیلی تربیتی است که اطلاعات لازم، معتبر و مستند برای شناخت دقیق و همه جانبهی فراگیران در ابعاد مختلف یادگیری، با استفاده از ابزارها و روش های مناسب را در طول فرایند یاددهی- یادگیری به متخصصان آموزشیمی دهد ؛ تا براساس آن بازخوردهای توصیفی موردنیاز برای کمک به یادگیری و یاددهی بهتر در فضای روانی و عاطفی مطلوب برای دانش آموز، معلم و اولیا حاصل آید.هر جا یادگیری هدفمند رخ دهد به نوعی ارزشیابی را در خود دارد. اگر یادگیری را جریانی پیوسته بدانیم ارزشیابی هم جریانی پیوسته که دوش به دوش یادگیری پیش می رود و آن جریان را در مسیر رشد خود سازمان می دهدو غنامی بخشد . ارزشیابی توصیفی به نوعی عملکردگرا است. عملکردگرایی به این معنی است که معلم در پی آن است که ببیند چه تحولاتیدر فراگیر در حین فعالیتهای یادگیری رخ داده است و واقعاً درعمل چه تغییری کرده است.مقاله حاضر درصدد بررسی ارزشیابی توصیفی و تاثیر آن برعملکرد فراگیران می باشد ؛ چالش ها و مشکلات در کنار اهداف و محاسن ارزشیابی توصیفی بررسی شده است. روش تدوین مقاله بصورت مروری می باشد که در ان از منابع به روز و دست اول استفاده شده است در پایان نتایج این بود که در صورت اینکه زیر ساخت ها و شرایط مثل آموزش کافی به معلمان و کاهش تعداد دانش آموزان انجام گیرد این نوع ارزشیابی بسیار مفید و نتابج درخشانی در پی خواهد داشت

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، فرآیند آموزش ، ویژگی و مزایا ، موانع