بررسی بهره وری و تخصیص بهینه عوامل تولید گوشت مرغ در دو بخش تعاونی و خصوصی در استان کرمان

محدودیت منابع از یک طرف و تقاضای فزاینده از طرف دیگر ، استفاده بهینه از منابع و افزایش بهره وری عوامل تولید را می طلبد. در این تحقیق بهره وری و تخصیص بهینه عوامل تولید گوشت مرغ در دو بخش تعاونی و خصوصی در استان کرمان مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 22 واحد تعاونی و 150 واحد خصوصی انتخاب و داده های لازم از طریق تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردید. بهره وری نهایی عوامل تولید با استفاده از رهیافت تابع تولید و در نظر گرفتن فرم "کاب - داگلاس" محاسبه شد. تخصیص بهینه عوامل تولید با استفاده از قاعده VMP/PX=1 مورد بررسی قرار گرفت. همچنین بهره وری عوامل تولید در دو بخش تعاونی و خصوصی بررسی گردید. یافته ها نشان داد که بهره وری متوسط و بهره وری نهایی نیروی کار در واحد های تعاونی بیش از واحد های خصوصی است. واحد تعاونی و خصوصی از نهاده دان در حد بهینه ، از نیروی کار بیش از حد بهینه عوامل تولید بهداشت و درمان ، آب و برق کمتر از حد بهینه و از عامل تولید سوخت واحد تعاونی در حد بهینه و واحدهای خصوصی بیش از حد بهینه استفاده کرده اند. لذا کاهش نیروی کار ، افزایش سرمایه گذاری در زمینه بهداشت و درمان ، آب و برق در واحدهای تعاونی و خصوصی و کاهش مصرف سوخت در واحدهای خصوصی توصیه می شود. از نقطه نظر بهره وری کل عوامل تولید واحدهای تعاونی و خصوصی یکسال عمل نموده و به ازای یک ریال هزینه در واحدهای تعاونی 2/26 ریال و در واحدهای خصوصی 2/25 ریال درآمد عاید مرغداران شده است.