نقش واسطه ای صمیمیت در رابطه بین الگوهای ارتباطی و کیفیت زندگی زناشویی

هدف: این پژوهش به دنبال تبیین نقش واسطه ای صمیمیت در رابطه بین الگوهای ارتباطی و کیفیت زندگی زناشوییاست. روش: به همین منظور تعداد 303نفر( 162زن و 141مرد ) از معلمان متاهل شهر مرودشت به شیوه خوشه ای تکمرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(1998)الگوهای ارتباطیکریستین - سالاوی(1984)و صمیمیت زوجین ووندون بروک و هانس برتمن( 1995)استفاده شد. همچنین روشآماری تحلیل مسیر بود. یافته ها: نشان داد که الگوی ارتباطی اجتنابی نتوانست کیفیت و صمیمیت زناشویی را متاثر کند.همچنین توقع زن و مرد رابطه ای منفی با صمیمیت و کیفیت رابطه زناشویی دارد. الگوی توقع زن تاثیری در صمیمیتزوجین نداشت و اما تاثیر منفی بر کیفیت رابطه زناشویی به صورت مستقیم داشت و اما توقع مرد بصورت مستقیم برصمیمیت اثر داشت و بصورت غیرمستقیم و با واسطه صمیمیت در کیفیت رابطه زناشویی تاثیر منفی داشت. در نهایتالگوی سازنده متقابل میتواند صمیمیت را بصورت مستقیم و کیفیت زندگی زناشویی را با واسطه صمیمیت به صورتغیرمستقیم متاثر کند. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که کیفیت زندگی زوجین تحت تاثیر مستقیم و غیرمستقیمالگوهای ارتباطی زوجین از طریق واسطه گری صمیمیت است. لازم به ذکر است با افزایش صمیمیت در میان زوجینتاثیر الگوهای مخرب توقع زن و مرد بر کیفیت روابط زناشویی کمتر شده و تاثیر الگوی سازنده ارتباط بیشتر میشود و برعکس

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی ، صمیمیت زناشویی ، کیفیت زندگی زناشویی