مدیریت زمان

زمان ، یا به تعبیری عمر ، برای آدمیان از دیرباز ارزشمند بوده است . تنظیم و برنامه ریزی برای زمان های زندگی ، مدیریتی با تدبیرنیاز دارد. اولویت بندی کارها بر اساس اهمیت داشتن یا غیر مهم بودن امور باعث می شود اتلاف وقت اتفاق نیفتد ، به وقت عملکردن و پرهیز از اهمال کاری ، مدیر مدبر را به آرامش رسانده و استرس او را کاهش می دهد . در این میان یکی از ابزارهای درونیمدیر ، هوش هیجانی اوست . جستجوی این موضوعات در مقالات و کتب مربوطه و ارائه ی منظم و هدفمند آنه در جستار حاضر، مورد نظر بوده است

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، استرس ، هوش هیجانی ، اهمال کاری ، برنامه ریزی ، تدبیر ، خلا قیت ، تغییر