معیار پایداری بهبود یافته برای سیستم های فازی T-S تاخیر دار ٬ براساس تابعی لیاپانوف فازی و روش تقسیم بندی تاخیر
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 857
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CBCONF01_0718
تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395
چکیده مقاله:
این مقاله یک معیار پایداری وابسته به زمان برای سیستم های فازی T-S ٬ که دارای تاخیر متغیر با زمان هستند ٬ ارائهمی دهد. این معیار پایداری ٬ یک تابعی لیاپانوف کراسوفسکی است که با استفاده از روش تقسیم بندی تاخیر (تاخیر بهچند قسمت تقسیم می شود و برای هر قسمت یک تابعی لیاپانوف تعریف می شود ٬ با افزایش تعداد قسمت ها محافظهکاری کاهش پیدا می کند) بدست می آید. در روند اثبات از ماتریس های کمکی استفاده می شود که فضای طراحی راافزایش می دهند و باعث کاهش محافظه کاری می شوند. معیار پایداری به صورت نامساوی های ماتریسی خطی نمایشداده می شود که با استفاده از جعبه ابزار متلب شبیه سازی شده است. در آخر یک مثال آورده می شود که کاهش محافظهکاری را نشان می دهد.
کلیدواژه ها:
تابعی لیاپانوف کراسوفسکی فازی ٬ نامساوی های ماتریسی خطی (LMI) ٬ تاخیر متغیر با زمان ٬ تاکاگی سوگنو (T-S) ٬ روش تقسیم بندی تاخیر ٬ روش reciprocally convex
نویسندگان
پروین محمودآبادی
دانشجوی کارشناسی ارشد ٬ دانشگاه صنعتی شیراز ٬ دانشکده برق شیراز
مختار شاصادقی
عضو هیئت علمی گروه کنترل ٬ دانشگاه صنعتی شیراز ٬ دانشکده برق شیراز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :