بررسی تابعیت مضاعف در حقوق ایران

اولین مسئله ای که برای دولتی مطرح می شود این است که، افرادی را که متعلق به خود می داند از افراد سایر کشورها جدا سازد بنابراین بارزترین مظهر تقسیم جغرافیایی افراد،موضوع تابعیت است.تابعیت اساسا نوعی تقسیم بندی سیاسی حقوقی ونه جغرافیایی بین افراد است و می توان گفت که مبحث تابعیت یکی از مباحث اساسی در حقوق بین الملل خصوصی است مطابق قرداد لاهه سال 1930 اصولی در خصوص تابعیت در کشورها رعایت می شود که عبارتنداز : اصل لزوم تابعیت، اصل تابعیت واحده و اصل تغییر پذیریری تابیعت . اما علی رغم سعی و کوششی که در سطح داخلی کشورها و در سطح بین المللی جهت رعایت این اصول صورت گرفته است گاهی با افرادی روبروی میشویم که بی تابعیت می باشند یا بیش از یک تابعیت دارند. به عقیده ی برخی از حقوقدانان فرانسه ای مثل هانری باتیفول بی تابعیتی در اثر تعارض منفی تابعیت و تابعیت مضاعف در اثر تعارض مثبت تابعیت بوجود می آید .در زمانی که افراد به طور همزمان تابعیت دو کشور را دارا باشد وی دارای تابعیت مضاعف است و هنگامی که یک افراد در یک زمان با بیش از دو کشور رابطه تابعیت داشته باشد ،از ان به وضعیت چند تابعیتی یاد می کنند.

کلیدواژه ها:

تابعیت ، تابعیت مضاعف ، تابعیت موثر سیستم های حمایت سیاسی ، حل تعارض مثبت و منفی قوانین ،