بررسی مدیریت وجه نقد و محدودیت های مالی اثر گذار بر آن

محدودیت های مالی اعمال شده بر شرکتها از سوی اعتبار دهندگان، بانکها و سایر تامین مالی کنندگان بطور مستقیم و یا غیرمستقیم بر مدیریت و کنترل نقدینگی شرکتها تاثیر نهاده و گاه خود مانع بزرگی در جهت توسعه اقتصادی و رونق بازار محسوب می شوند. این تحقیق، اثر محدودیت های مالی بر مدیریت وجه نقد را مورد بررسی قرار داده است. در اینبررسی رابطه معنی داری بین تغییرات در اندازه شرکت، نسبت سود تقسیمی، عملکرد شرکت و نسبت جاری (متغیرهای مستقل) به عنوان شاخص هایی که تمایلات وام دهندگان و اعتباردهندگان در اعطای وام و اعتبار را تحت تاثیر قرار داده و در ایجاد محدودیت مالی برای شرکت ها نقش مهمی ایفا می نماید را با شاخص معرف مدیریت وجه نقد به عنوان متغیر وابسته ، فرضیه هایی هستند که مورد آزمون قرار گرفته اند. حجم نمونه مورد مطالعه بالغ بر 94 شرکت می باشد که برای دوره زمانی 10 ساله (1380-1390) انتخاب و در کل 940 مورد مشاهده، مورد بررسی قرار گرفته است. سهام تمام شرکت های موجود در نمونه طی دوره زمانی 1380 تا 1390 در بورس اوراق بهادار تهران معامله شده اند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، با توجه به نتایج آزمون لیمر از مدل تلفیقی استفاده شده است. یافته ها نشان می دهند که رابطه مستقیم و معنی داری بین تغییرات در اندازه شرکت و مدیریت وجه نقد (تغییرات در سطح نگهداری وجه نقد) وجود دارد. درحالی که بین تغییرات در نسبت سود تقسیمی با مدیریت وجه نقد رابطه معنی دار خطی خاصی مشاهده نگردید. وجود رابطه معنی دار معکوس بین تغییرات در عملکرد شرکت و مدیریت وجه نقد و فقدان ارتباط معنی دار بین تغییرات در نسبت جاری با مدیریت وجه نقد، سایر یافته های مربوط به نتایج حاصل از آزمون فرضیه های این پژوهشبه شمار می روند.

کلیدواژه ها:

محدودیت مالی ، مدیریت وجه نقد ، حساسیت وجه نقد به جریان نقدی ، تئوری محدودیت ها