طراحی مدل ریاضی تصمیم گیری چند معیاره فازی جهت انتخاب پرتفولیو بهینه در بورس اوراق بهادار تهران

ریسک و بازده به عنوان دو عنصر اصلی سرمایه گذاری در سهام است. انتخاب ابزار و تکنیک هایی که بتواند سبد سهام چکیده ریسک و بازده به عنوان دو عنصر اصلی سرمایه گذاری در سهام است. انتخاب ابزار وتکنیک هایی که بتواند سبد سهاممی باشد یا خیر؟ بنابراین موضوع تحقیق طراحی مدل ریاضی تصمیم گیری چند معیاره فازی جهت انتخاب پرتفولیو بهینه در بورس اوراق بهادار تهران است. با توجه به کارآیی مدل های تصمیم گیری چند معیاره فازی (FMADM) در حل چنین مسائلی، در این تحقیق از این الگوریتم برای تعیین سبد سهام بهینه استفاده شده است. در این تحقیق جهت انتخاب سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از 4 معیار نرخ بازده سالیانه، نسبت قیمت به سود (P/E)، درصد شناوری سهام و نرخ بازدهی حقوق صاحبان سهام (ROE) استفاده شده است و شرکت های نمونه براساس داده های مربوط به معیارها و نظرات کارشناسان و با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره فازی (2 روش تاپسیس فازی و پایه فازی) رتبه بندی شده اند.نتایج تحقیق نشان می دهد که بازده پرتفولیوی انتخاب شده بر اساس مدل های تصمیم گیری چند معیاره فازی از بازده پرتفوی بازار بیشتر است، همچنین بازدهی پرتفوی های تشکیل شده بر اساس روش پایه فازی با بازدهی پرتفویهای مبتنی بر روش تاپسیس فازی متفاوت می باشد.