تأثیر مدیریت سرمایه در گردش بر سودآوری شرکتهای متوسط و کوچک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

تصمیم گیری یکی ازفعالیتهای اساسی مدیریت است. مهمترین زمینه تصمیم گیری در مورد سرمایه در گردش می باشد. مدیران با توجه به عوامل بیرونی و درونی، مخاطره و بازده باید استراتژی مناسبی را برای اداره و مدیریت سرمایه در گردش انتخاب نمایند. هدف این پژوهش، ارزیابی تأثیر متغیرهای مدیریت سرمایه در گردش شامل دوره وصول مطالبات، دوره پرداخت بدهی ها، دوره گردش موجودی ها و دوره تبدیل وجه نقد بر سودآوری شرکتهای متوسط و کوچک می باشد. بدین منظور اطلاعات 181 شرکتهای متوسط و کوچک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1384 تا 1388 بکار گرفته شده است. همچنین بازده داراییها، به عنوان شاخصی برای اندازه گیری مدیریت سود در شرکتهای متوسط و کوچک استفاده گردیده است. فرضیه های پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون همبستگی پیرسون مورد واکاوی قرار گرفته است. یافته پژوهش بیانگر آن است که در شرکتهای کوچک همبستگی بین دوره وصول مطالبات، دوره پرداخت بدهی ها دوره گردش موجودی ها و دوره تبدیل وجه نقد همبستگی معناداری وجود ندارد. درشرکتهای متوسط بین دوره وصول مطالبات، بین دوره پرداخت بدهی ها، دوره گردش موجودی ها و دوره تبدیل وجه نقد همبستگی معناداری وجود ندارد. همچنین، یافته های پژوهش نشان داد که با ورود متغییرهای کنترلی رشد فروش، اندازه شرکت در شرکت های کوچک و متوسط ضرایب همبستگی بین تمام متغیرها با سود آوری بیشتر گردید و در بیشتر موارد بین سودآوری و نسبت اهرم هیچ رابطه معنی داری مشاهده نگردید.