تأثیر سیاست های پولی بر صادرات غیر نفتی درایران (1389-1359)

صادرات غیر نفتی در اقتصاد ایران فرآیندی پویا دارد.از یک طرف جزئی از کل صادرات کشور از سوی دیگر متاثر از تولید ناخالص داخلی است. نقش ارزآوری آن در ترکیب درآمد صادراتی روز به روز نمایان تر می شود. امروزه توسعه صادرات غیرنفتی یک ضرورت به شمار می آید زیرا درآمدهای ارزی را افزایش می دهد و در نتیجه اجرای برنامه های توسعه اقتصادی را که متضمن هزینه های ارزی است ممکن می سازد.تجربه گذشته ایران در زمینه نوسان در درآمدهای ارزی ایجاب می کند که سیاست گذاریهایی در زمینه افزایش صادرات غیر نفتی انجام پذیرد.لذا در این تحقیق میزان تاثیر سیاست های پولی بر صادرات غیر نفتی در کشور طی سالهای 1389- 1359 بررسی شده است. متغیرهای مستقل یا برونزا دراین تحقیق سیاست های اعتباری سیاست های ارزی و سیاست های تعیین نرخ بهره بانک مرکزی می باشد که همان ابزارهای سیاست پولی است.متغیر وابسته صادرات غیر نفتی می باشدو میزان تاثیر سیاست های پولی بر آن سنجیده می شود.

کلیدواژه ها:

سیاست های پولی ، صادرات غیر نفتی