بررسی عوامل موثر بر مخارج تحقیق و توسعه در بنگاه های صنعتی ایران

در این مطالعه عوامل موثر بر مخارج تحقیق و توسعه برای 22 صنعت ایران که بر اساس کدهای ISIC مرتب شده اند طی دوره زمانی 1376 1385 بررسی شده است. برای این منظور از روش اقتصادسنجی پانل استفاده شده که این روش به ما این امکان را می دهد که صنایع مختلف را طی زمان بررسی کنیم. در اینجا از تابع تولید کاب داگلاس که معروفترین شکل مورد استفاده برای کارکردن روی R&D است، بهره برده شده است. همچنین برای تخمین این تابع سه تصریح متفاوت در نظر گرفته شده و در نهایت بهترین تصریح از میان آنها انتخاب شده است. نتایج نشان می دهد که نسبت هزینه تحقیقات دولتی به تولید ناخالص داخلی برای صنایع ایران طی دوره مطالعه بی معنی بوده است ولی معنیداری ارزش افزوده و مهارت نیروی کار و نوع مالکیت بنگاه ها در هر سه مدل پذیرفته شده است. تفسیر نتایج حاکی از آن است که حضور بخش خصوصی، انحصار، ارزش افزوده بالا و مهارت نیروی کار به ترتیب مهمترین عوامل موثر بر مخارج تحقیق و توسعه در صنایع ایران هستند. بطوریکه رتبه بندی این صنایع در تاثیرپذیری از عوامل موثر بر مخارج R&D نشان دهنده اینست که صنایع مواد غذایی و آشامیدنی (کد 15 ) بالاترین و تولید پوشاک، عمل آوردن و رنگ کردن پوست خزدار (کد 18 ) پایینترین رتبه را داشته اند.

کلیدواژه ها:

تحقیق و توسعه ، روش پانل ، بنگاه صنعتی