تاثیر مجوزهای صنعتی به بهره برداری رسیده بر شاخص رقلبت پذیری نیروی کار در بخش صنعت

بررسی بخش صنعت کشور و تجزیه و تحلیل ساختار صنعتی آن و همچنین قدرت رقابت پذیری نیروی کار یکی از اهداف مهم این مقاله است. ایجاد انعطاف در بنگاه از ضرورتهای رقابت پذیری در فرآیند جهانی شدن است. از میان عوامل تولید، انعطاف پذیری نیروی کار صرفنظر از سهم هزینه ای آن نقش بنیادی را در اندازه انعطاف پذیری بنگاه بازی می کند. در واقع انعطاف پذیری بنگاه از منظر شرایط نیروی کار از مهم ترین مولفه های انعطاف پذیری بنگاه می باشد. یکی از عوامل موثر بر انعطاف پذیری نیروی کار، اشتغال غیر رسمی است. اشتغال غیر رسمی با کاهش هزینه های نیروی کار و گسترش انعطاف پذیری کمی نیروی کار بنگاه به رقابت پذیری در سطح جهانی می پردازد. در این مقاله با استفاده از داده های سال های 1360 تا 1390 با استفاده از روش GMM به بررسی تاثیر مجوزهای صنعتی به بهره برداری رسیده بر شاخص رقابت پذیری نیروی کار در بخش صنعت پرداخته شده است که نشان می دهد افزایش در مجوزهای صنعتی به بهره برداری رسیده منجر به افزایش در شاخص رقابت پذیری نیروی کار در بخش صنعت در کشور می شود که این امر به دلیل افزایشدر تقاضای نیروی کار و نیز استفاده از تکنولوژی های مدرن امروزی و هنگام با آن استفاده از نیروی کار ماهر از جمله دلیل افزایش در شاخص رقابت پذیری و افزایش توان رقابتی در نیروی کار می باشد.