ایران و هویت ملی در عصر جهانی شدن

جهانی شدن، از نمادهای بارز زندگی در چند دهه أخیر و همچنین مهمترین چالش جوامع و کشورها در هزاره سوم می باشد. امروزه جهانی شدن به عنوان پدیدهای نوظهور و بی سابقه در تاریخ بشری از سوی متفکران علوم سیاسی و اجتماعی مورد بحث قرار گرفته است. این پدیده که در اثر گسترش وسایل ارتباطی اعم از وسایل حمل و نقل و رسانه های ارتباط جمعی به وجود آمده، تمامی جوامع، فرهنگها و ... را به یکدیگر پیوند داده است. اما هویت فرآیند پاسخگویی آگاهانه هر فرد به یک دسته سؤالات درمورد خودش می باشد؛ ازگذشتهاش که اوچه کسی است؟ کجا بوده؟ چه بوده؟ چه هست و به چه قبیله، نژاد یا ملت تعلق دارد؟ همچنین منشاء ابتدایی واصلیاش کجاست و در تمدن جهان چه نقشی داشته و دارد؟ اما هویت ملی، ابزاری برای تفکیک یک ملت از ملت دیگر با تکیه بر آگاهی مشترک حول مفهوم یا مفاهیم تعریف شده جمعی است و تا زمانی که آگاهی مشترکی برای تفکیک خود از دیگری به وجود نیاید، هویت ملی امکان شکل گیری ندارد. بنابراین هدف اصلی 2این نوشتار این است که ضمن بررسی مولفه های هویت ملی ایرانیان جایگاه و وضعیت آن را در دنیای جهانی شده کنونی مورد مطالعه قرار داده و راهکارهایی برای قوام و دوام آن در هزاره سوم ارائه دهیم. سؤال اصلی پژوهش حاضر این است که جهانی شدن چه تاثیری بر هویت ملی ایرانیان داشته است؟ آیا فرآیند جهانی شدن موجب تضعیف هویت ملی میشود یا تقویت آن؟ فرضیه ای که در این باره مطرح می شود این است که جهانی شدن هم فرصت است و هم تهدید؛ از این رو هویت ملی باید ظرفیت سازگاری با هویتهای جدید فروملی و فراملی را داشته باشد. وش این پژوهش توصیفی – تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی است.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، ، هویت ، هویت ملی ، هویت فروملی ، هویت فراملی (جهان شمول)