بررسی جایگاه نوآوری در سطوح ملی و محلی ایران و راهکارهای بهبود آن

مسئله تحقیق به این شکل بیان می شود که نظام نوآوری در ایران نسبتا ضعیف است ونیاز به اصلاحات اساسی در سطوح ملی و محلی دارد. این اصلاحات باید با مطالعه ارکان نظام ملی نوآوری و تعاملات بین آنها از سطوح دولتی و پارلمانی تا سطوح استانی و شهری تعیین گردند.این تحقیق با هدف بررسی وضعیت موجود نوآوری کشورو راهکارهای اصلاح وبهبود آن صورت گرفته است.تحقیق حاضر از لحاظ جمع آوری اطلاعات، پیمایشی و میدانی است و چون قصد دارد نتایج را تعمیم دهد از این رو کاربردی است. ابزارهای عمده در تحقیق حاضر برای جمعآوری داده ها عبارتنداز پرسشنامه و مطالعات کتابخانه ای جامعه آماری تحقیق شامل نهادهای سیاست گزاری و قانونگزاری، وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری، صنعت،معدن و تجارت، شهرداری ها، سازمان های ذیربط و کاربران نوآوری می باشند. نتیجه اصلی حاصل از این تحقیق عبارتست از اینکه نهادها ی ذیربط برای تحقیق وتوسعه و نوآوری در همه سطوح وجود دارند اما تعامل ارکان نوآوری در سطح ملی و محلی از انسجام سیستماتیک برخوردار نیست. نهایتا پیشنهاداتی از قبیل نگاشت نهادی مطلوب برای نظام نوآوری در سطوح محلی و ملی ارائه شده است. این تحقیق به صورت پایلوت در استان خراسان رضوی و شهر مشهد صورت پذیرفته است.