مدل مدار کارافرینی در امنیت اقتصادی-اجتماعی

دانش از الزامات دستیابی به رشد اقتصادی و همچنین توسعه بخشصنعت است. در این راستا دانشگاه ها منبع اصلی دانش بوده و باید این دانش توسط کانال های انتقال (کارآفرینان) به بخش صنعت ارائه گردد. هدف از این مطالعه تحلیل سیستماتیک رویکرد کارآفرینی بین صنعت و دانشگاه و امنیت اقتصادی-اجتماعی با به کارگیری مدل مدار کارآفرینی است. با مرور مدل های بکار گرفته شده در کشورهای پیشرفته و تطبیق و الگوبرداری از آن ها بر اساس شرایط موجود می توان حرکت در مسیر پیشرفت را تسهیل نموده و هزینه آزمون و خطا را با استفاده از عملکرد مبتنی بر شواهد به حداقل کاهش داد. جهت استخراج و تطبیق مدل با استفاده از روش دلفی از نظرات صاحبان دانش در این زمینه بهره گرفته شد. با انجام مطالعات گسترده در این زمینه مدلی با پنج قلمرو اساسی استخراج گردید که شامل 1- توانمندسازی کارآفرینان، 2- بهره وری در تولید، 3- پاسخگویی جهانی، 4- صلاحیت سیاسی و فنی و 5-بازخورد فراگیر می باشد. شواهد علمی نشان می دهد که اگر تعامل صنعت و دانشگاه با رخنه در فیلتر دانشی، جریان علمی دانشگاه را تسهیل نماید، تاثیر مثبتی در عملکرد کارآفرینان و به تبع در پویایی اقتصاد ملی و بین المللی خواهد گذاشت. با علم به این مساله که بکارگیری متفکرین دانشگاهی برای دستیابی به رشد و توسعه الزامی می باشد لذا سیاستمداران باید با آگاهی کامل گام بردارند. با دستیابی به پیشرفت های مطلوب اقتصادی می توان انتظار کاهش مسایل جنایی و در مجموع ارتقای امنیت اجتماعی را نیز داشت.