مدل یابی معادلات ساختاری روابط بین غنی سازی شغلی و خودکارامدی عمومی با رضایت شغلی کارکنان شرکت گاز استان اصفهان

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل معادلات ساختاری روابط بین غنی سازی شغلی و خودکارآمدی عمومی با رضایت شغلی کارکنان شرکت گاز اصفهان بود که با روش پژوهش توصیفی انجام گردید. جامعه آماری تحقیق کارکنان رسمی شرکتگاز اصفهان به تعداد 400 نفر تشکیل دادند که از این تعداد 190 نفر انتخاب، شدند. جهت گردآوری داده ها از سه پرسشنامه غنی سازی شغلی هاکمن و الدهام (1976) خودکارآمدی عمومی شوارتز و جروسالم (1981) و رضایت شغلی اسپکتور (1985) استفاده گردید. داده های حاصل از پرسشنامه ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام، تحلیل واریانس چند متغیره و مدل معادلات ساختاری و از طریق نرم افزارهای Spss19 و Lisre18/8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که رابطه هر کدام از متغیرهای غنی سازی شغلی و خودکارآمدی عمومی با رضایت شغلی کارکنان و همچنین رابطه بین غنی سازی شغلی با خودکارآمدی عمومی معنادار است (p<0/01) در رگرسیون گام به گام بهترین پیش بینی کننده رضایت شغلی کارکنان از طریق مولفه های غنی سازی شغلی، مولفه آزادی عمل در کار و اهمیت شغل بوده است. یافته های مربوط به مدل معادلات ساختاری نشان داد که غنی سازی شغلی اثر مستقیمی بر رضایت شغلی کارکنان داشته لیکن تاثیر غیر مستقیم آن بر رضایت شغلی کارکنان بیشتر از تاثیر مستقیم آن بوده است که این تاثیر را از طریق تقویت خودکارآمدی عمومی کارکنان به عنوان متغیر میانجی ایفا کرده است.