مقایسه روشهای تبدیل آمار باد به موج در منطقه چابهار

در مقاله حاضر روشهای تحلیل آمار باد و تبدیل آن به موج طرح در آبهای عمیق دور از ساحل منطقه چابهار مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. این تحلیل از روش پیش بینی موج عمده SMB و (SPM8 4) و روشهای طیفی Jonswap و Pierson-Moskowits و Donelan توسط نرم افزاری که توسط مولفین به همین منظور تهیه شده انجام گرفته است. توسط این نرم افزار داده های آمار باد سه ساعته بمدت 26 سال (1995-1970 میلادی) از ایستگاه هواشناسی چابهار واقع در حاشیه دریای عمان برای جهت های اصلی و زمان تداوم های مختلف، تحلیل آماری شده و مقادیر حداکثر سرعت باد برای دوره بازگشت های 2و5و10و25و50و100 سال و زمان تداوم های 3و6و9 ساعته در هر یک از جهت های اصلی تعیین گردید. سپس با استفاده از مقادیر حداکثر سرعت باد بدست آمده و زمان تداوم آن مشخصات موج آب عمیق با استفاده از چهار روش مذکور محاسبه و با یکدیگر مقایسه گردیدند. نتیجه این مقایسه نشان می دهد که هر یک از روشهای طیفی Jonswap و Donelan و Moskowits.Pierson و SPM84 برای شرایط خاصی در آب عمیق کاربرد دارند لذا می توان گفت که طیف Jonswapفقط برای شرایط طول موجگاه محدود و زمان وزش باد محدود صادق است و طیف Pierson-Moskowits فقط برای شرایط موج کاملا نمو یافته در آب عمیق صادق است. طیف Donelan و روش SPM 84 برای کلیه شرایط موج در آب عمیق صادق هستند و این دو همخوانی بیشتری با یکدیگر دارند.

کلیدواژه های مقایسه روشهای تبدیل آمار باد به موج در منطقه چابهار:

تحلیل موج ، تبدیل باد به موج ، روش SMB ، روش پیرسون ، مسکویچ ، چابهار