طراحی و مدلی جهت شناسایی شاخص های ارزیابی واحدهای تحقیق و توسعه و رتبه بندی آنها به وسیله فنون تصمیم گیری چند شاخصه با استفاده از رویکرد کارت امتیازی متوازن

فعالیت واحدهای تحقیق و توسعه در سازمانها و شرکتهای مختلف اعم از دولتی و خصوصی و به ویژه صنعتی قلب تپنده حرکت رو به رشد و شتابان در عرصه های پژوهشی است. در دنیای پیش رفته توجه به این بخش سالهاست که کانون هدف سازمانهای فعال و پیشرفته بوده و شاید بتوان بیان داشت پس از جنگ جهانی دوم توجه به این موضوع از شاخص های پیشرفت شرکتهای صنعتی در جوامع توسعه یافته بوده است. این شرکتها در طول سیکل حرکت خود به بررسی، بازبینی و ارزیابی بنیادهای علمی پژوهشی و تحقیق و توسعه پرداخته و با بهینه نمودن شرایط قبلی سعی در رفع نواقص داشته اند. در اواخر دهه 1980 مقالات متعددی در نشریات مدیریتی اروپا و آمریکا در مورد نا کارآمدی روش های ارزیابی عملکرد شرکتها منتشر شده است. در عصر اقتصاد مبتنی بر دانش، دیگر فعالیت های ارزش آفرین سازمانها فقط متکی بر دارایی های مشهود نیست بلکه دانش و قابلیت کارکنان، روابطز مناسب با مشتریان، تامین کنندگان، کیفیت محصولات و خدمات، فناوری اطلاعات و فرهنگ سازمانی، دارایی هایی به مراتب ارزشمندر هستند که هسته مرکزی آنها بخش تحقیق و توسعه در هر سازمان می باشد. این مقاله در نظر دارد شاخص های ارزیابی بخش های تحقیق و توسعه (R&D) را در ابتدا شناسایی کرده و در گام بعد پس از انتخاب شاخص های با اهمیت (وزین) تحت یک مدل انعطاف پذیر که بتواند در شرایط آتی شاخص های جدیدی را نیز پذیرا باشد، به عنوان یک مدل ریاضی با ترکیب فنون کمی تصمیم گیری چند شاخصه، خاصه مدل تحلیل پوششی داده ها و با بکارگیری رویکرد ارزیابی متوازن (BSc) به ارایه مدل نهایی جهت ارزیابی واحدهای تحقیق و توسعه بپردازد.

کلیدواژه ها:

تحقیق و توسعه ، کارت امتیاز متوازن ، تصمیم گیری با معیارهای چندگانه ، تحلیل پوشش داده ها