ارتقاء امنیت درمناطق حاشیه نشین بااستفاده ازطراحی محیطی(محلات سیلاب قوشخانه، احمدآباد وملازینال )

سکونتگاه های غیر رسمی حاصل شهر نشینی سریع ومشکلات اقتصادی کشورها وبخصوص کشورهای در حال توسعه می باشد . در واقع سکونتگاه های غیر رسمی ونابسامان شهری شکل بی ضابطه ای از تجمع مکانی گروه های کم درآمد اغلب مهاجر در نقاط آسیب پذیر شهر است که به صورت کاملا خودرو وفاقد مجور رسمی از نهادهای قانونی شهر ایجاد می گردند. شرایط موجود وحاکم براین گونه نواحی در بروز ناهنجاری های اجتماعی بسیار مساعد می باشد . بدین ترتیب حاشیه نشینی بعنوان یک بستر ارتکاب جرایم مورد توجه مسئولین امنیتی وقضائی قرار گرفته است هدف این پژوهش استفاده ازراهکارهای طراحی محیطی وشهری در جهت پیشگیری وکاهش جرایم شهری وافزایش امنیت در مناطق حاشیه نشین شهر تبریز می باشد . روش تحقیق این پژوهش ، توصیفی تحلیلی با اهداف کاربردی – توسعه ای است.

کلیدواژه ها:

امنیت ، حاشیه نشینی ، طراح محیطی ، تبریز