تأثیر توسعه شرکتهای هولدینگ بر صنایع ایران

شرکت های هولدینگ یا مادر، شرکتهایی چند کسبوکاره هستند که با هدف ایجاد یک زنجیره ارزشی حول یک موضوع محوری شکل میگیرند. بدین منظور هولدینگ تعدادی شرکت زیرمجموعه با شخصیت حقوقی مستقل دارد که سعی میکند با مدیریت متمرکز آنها بروکراسی و هزینههای مبادلات فیمابین را حداقل نماید.لذا در صورت توسعه خردمندانه شرکتهای مادر ضمن خلق فرصتهای جدید برای شرکتهای کوچک، ریسک فنی، سرمایهگذاری و حقوقی آنها کاهش مییابد. هولدینگها همچنین مزیتهای متعددی را برای نظام جمهوری اسلامی ایران فراهم میآورد که از آن جمله میتوان به ایجاد امکان تعریف و اجرای پروژههای کلان اقتصادی و صنعتی در سطح ملی اشاره نمود. از طرف دیگر از این شرکت ها میتوان بعنوان ابزاری برای کوچک کردن و چابکسازی دستگاههای اجرایی بهره برد. در کنار نکات مثبت مشروحه فوق چالشهای متعددی نیز برای شرکتهای مادر مطرح است بعنوان مثال میتوان به پیچیدگی مدیریت و کنترل پروژههای کلان شکسته شده بین واحدهای زیر مجموعه و ضرورت نیاز به طراحی سیستم ارزیابی عملکرد نظاممند در شرکت اصلی اشاره نمود. چالش دیگر اینست که در حال حاضر شرکتهایی که از این نوع در ایران وجود دارند، به حیاط خلوت مدیران دولتی تبدیل شدهاند و بعضاً هزینههای سیاسی و امنیتی عظیمی را بر کشور تحمیل مینماید. لکن تحقیقات صورت گرفته اثبات نمود که با توجه به وضعیت پیچیده فعلی اقتصاد جهانی، تحریمها، بحرانهای انرژی و سرعت بالای استاندارد شدن کالاها، توسعه هوشمندانه کمی وکیفی شرکت های مادر بعنوان یک راهکار جدی و مهم برای برونرفت از شرایط مذکور، ضرورتی اجتناب ناپذیر است