رابطه بین قابلیت های منابع انسانی و کارایی با نقش میانجی عملکرد سازمانی

هدف تحقیق حاضر بررسی روابط بین قابلیت های منابع انسانی، کارایی و عملکرد سازمانی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل 436 نفر از کارکنان اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی است که از میان آن ها نمونه ای به حجم 204 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شد. محقق پس از انجام تحلیل عاملی در زمینه های پرسش نامه های سه گانه ازطریق 32 سئوال برای جمع آوری داده ها استفاده کرده است. در این تحقیق از مدل روابط ساختاری جهت تحلیل داده ها استفاده گردید. برای تعیین روایی و اعتبار پرسشنامه از روایی محتوی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که مقدار آن برای پرسشنامه قابلیت های منابع انسانی برابر0/852 پرسشنامه عملکرد سازمانی هرسی و گلداسمیت معادل 0/90 برای پرسشنامه هفده سوالی کارایی کارکنان برابر با 0/83 به دست آمد. برای تحلیل داده ها و انجام آزمون فرضیه ها سایر تحلیل های این پژوهش نرم افزار آماریAMOS به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که بین قابلیت های منابع انسانی و عملکرد سازمانی رابطه معناداری وجود داشته، همچنین بین عملکرد سازمانی و کارای کارکنان نیز رابطه معناداری وجود داشت و از سوی دیگر از آنجا که بین قابلیت های منابع انسانی و کارایی نیز رابطه معناداری وجود داشته بنابراین نقش میانجی عملکرد سازمانی نیز مورد تایید قرار گرفت.