اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی بر افزایش سازگاری زناشویی زوجین نابارور

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی بر افزایش سازگاری زناشویی زوجین نابارور بود. روش مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه گواه بود. از بین زوجین نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری ابن سینا واقع در شهر تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس 30 زوج که براساس پرسشنامه جمعیت شناختی ملاک ورود بهمطالعه حاضر را داشتند و براساس پرسشنامه سازگاری اسپانیر (DAS) از سازگاری زناشویی پایینی برخوردار بودند، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش ) 15 زوج( و کنترل ) 15 زوج( تقسیم شدند. اعضای گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای )هفته ای 2 جلسه( در جلسات تصویرسازی ارتباطی شرکت کنند و این درحالی بود که زوجین حاضر در گروه کنترل هیچگونه آموزش و درمانی را دریافت نکردند. یک هفته بعد از اتمام جلسات آموزشی، پس آزمون در مورد هر دو گروه به صورت همزمان ولی جداگانه اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها بوسیله کوواریانس و تحلیل واریانس با اندازه گیری مجدد انجام پذیرفت. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آموزش تصویرسازی ارتباطی بر سازگاری زناشویی زوجین حاضر در گروه آزمایش تاثیرگذار بوده است ) 01 / 0 > p

کلیدواژه ها:

آموزش تصویرسازی ارتباطی ، زوجین نابارور ، سازگاری زناشویی