تعیین مناسبترین تبدیل نرمالساز در ایستگاه سینوپتیک ارومیه جهت تحلیل سری زمانی دادههای بارش

در تحلیل سریهای زمانی دادههای هیدرولوژیکی با استفاده از تئوری احتمالات فرض بر این است که متغیرها دارای توزیع نرمال هستند. از آنجا که بسیاری از سریهای زمانی نرمال نمیباشند، لذا نیاز است قبل از هر گونه تحلیل سری زمانی، آن دادهها را نرمال کرد. این کار توسط توابع تبدیل صورت میگیرد. در این مطالعه با استفاده از 4 تابع تبدیل (لگاریتمی، یوهانسون، باکس-کاکس و گاما) دادههای میانگین بارندگی ماهانه ایستگاه سینوپتیک ارومیه تبدیل به دادههای با توزیع نرمال شد و با استفاده از آزمون ضریب چولگی، تابع مناسب انتخاب شد. نتایج نشان داد که از بین 4 تابع تبدیل، تابع تبدیل لگاریتمی به عنوان بهترین تابع تبدیل شناخته شد. تبدیل گاما بعنوان نامناسب ترین تابع و سپس تبدیل یوهانسون، تبدیل باکس-کاکس و در رده اول تبدیل لگاریتمی مناسبترین تابع تبدیل برای دادهها انتخاب شدند

کلیدواژه ها:

گاه سینوپتیک ارومیه ، SAMS ، بارندگی ، تبدیلهای نرمالساز ، توزیع نرمال ، ضریب چولگی