برآورد روزانه تبخیر با استفاده از مدل برنامهریزی بیانژن (مطالعه موردی: استان خراسانجنوبی)

تبخیر یکی از مهمترین پدیدههای اقلیمی بوده و برآورد درست مقدار تبخیر نقش اساسی در مدیریت بهینه منابع آب و تعیین نیاز آبی ایفا میکند. تاکنون روشها و فرمولهای تجربی فراوانی در زمینه برآورد فرایند غیرخطی و پیچیده تبخیر از تشتک ارائه شده که از دقت بالایی برخوردار نبوده و همچنین دسترسی به تمام پارامترهای ورودی آنها مشکل و یا اندازهگیری آنها محتاج صرف هزینه و زمان زیادی میباشد. در این تحقیق کارایی مدل غیرخطی برنامهریزی بیانژن در برآورد تبخیر تشتک استان خراسانجنوبی مورد ارزیابی قرارگرفته است. از بین پنج پارامتر شامل سرعت باد، درجه حرارت، رطوبت نسبی و غیره بهترین ترکیب ورودی مدل برای هر یک از ایستگاههای سینوپتیک واقع در این مناطق انتخاب گردید. با بکارگیری معیارهای آماریR و 2 RMSE ،MBE ارزیابی انجام شد. نتایج حاکی از کارایی مناسب روش برنامه ریزی بیانژن در برآورد تبخیر تشتک می باشد

کلیدواژه ها:

اتبخیر تشتک ، خراسان جنوبی ، GEP