شناسایی و تجزیه و تحلیل مولفه های بهینه ساز در جاری سازی حقوق محیط زیست در سازمانها و صنایع

امروزه توجه به رویکردهای بهینه سازی انرژی و حفظ منابع طبیعی و پایه در فرایندهای سازمانها و صنایع از مولفه های راهبردی کلیدی در بازدهی توان اقتصادی محسوب می گردد در این راستا توجه به قوانین و مقررات حفاظت از محیط زیست و توسعه فرهنگسازی زیست محیطی از مولفه های تاثیر گذار در پیاده سازی توسعه پایدار یعنی توسعه مبتنی بر توسعه اقتصادی توسعه اجتماعی و توسعه محیط زیستی می باشد لذا این مقاله با هدف شناسایی و ارزیابی راهبردی مولفه های بهینه ساز راهبردی در جاری سازی موثرتر قوانین و مقررات محیط زیستی در صنایع و سازمانها با رویکرد پیاده سازی معیارهای توسعه پایدار به انجام رسید آموزش از ارکان کلیدی معرفی شده در مصوب نامه های بین المللی برای امور حفاظت از محیط زیست زمین و ملل مشخص شده است لذا از جمله اهداف این تحقیق تاثیر تلفیق موثرتر رویکردهای آموزشی و پیاده سازی قوانین به عنوان یک فرموله بهینه ساز در جامعه و سازمانها می باشد شالوده این مقاله در سه فاز تحقیقاتی عملیاتی به انجام رسیده است در گام نخست به جهت توانمندسازی تیم تحقیق به بررسی سوابق مطالعاتی و نیز شناسایی و وزن یابی بارزترین فرایندهای اجرایی در جاری سازی موثر تر قوانین و مقررات پرداخته شده است در مرحله بعد با تعیین جامعه هدف پرسشنامه های شناسایی مولفه های بهینه ساز راهبردی مولفه های قوت به عنوان یک پیاده ساز در اجرای کارآمدتر قوانین و مقررات طراحی و مورد بررسی واقع گرفت در این تحقیق با بهره گیری از فرایندهای تصمیم گیری چند معیاره MCDM بازترین مولفه های قوت برای جاری سازی بهینه تر قوانین و مقررات محیط زیستی مشخص گردید امید است نتایج این تحقیق گامی موثر در بهره مندی از مقررات محیط زیستی در کلیه فرایندهای جاریه سازمانها و جامعه باشد و پیوست محیط زیست در فرایندها به عنوان یک کمینه ساز در پیشگیری از آسیب های احتمالی به عمل آوری شود

کلیدواژه ها:

حقوق محیط زیست ، تصمیم گیری چند معیاره ، مولفه های بهینه ساز ، توسعه پایدار ، مدیریت راهبردی