مفهوم نظم عمومی درحقوق کیفری و حقوق بین الملل خصوصی

نظم عمومی در زمره مفاهیم بنیادین، معمول و در عین حال پر چالش در قلمرو حقوق داخلی و بین المللی است. این مفهوم، علاوه بر نقش محدود کننده در قلمرو داخلی، در قلمرو بین المللی، اعمال قوانین و قواعد مخالف نظم عمومی کشور میزبان را با مانع روبرو میسازد. واژه نظم، ممکن است در زمینههای بسیاری مطرح گردد؛ لیکن اتصاف به وصف عمومی و پیدایش اصطلاح نظم عمومی در قلمرو حقوق، موجد قاعدهای است که در راستای حمایت و حراست از نهادهای حقوقی و نیز ثبات و تداوم مصالح و منافع همگانی، شکل گرفته است. نظم عمومی در حقوق از جایگاه والایی برخوردار است تا آنجاکه می توان نظم عمومی را یکی از مهمتربن و اساسی ترین محدودیت های اراده در قلمرو حقوق کیفری و حقوق بین الملل خصوصی دانست. باوجود بحث و تبادل نظرهای مختلف در مورد نظم عمومی از سوی حقوقدانان، تاکنون درخصوص ارائه تعریفی مشخص و واحد، اتفاق نظر ندارند. برخی در این راه تلاش زیادی انجام داده اما برخی آن را غیرقابل تعریف دانسته اند. در این مقاله پس از بررسی تاریخچه نظم عمومی، مفهوم آن در حقوق کیفری و حقوق بین الملل خصوصی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

نظم عمومی ، حقوق کیفری ، محدودیت اراده ، حقوق بین الملل خصوصی