انتخاب شاخصهای بهینه برای پایش بیابانزایی و تخریب سرزمین در اثر فرآیند آتشسوزی (مطالعه موردی: اسفندقه جیرفت)

تخریب سرزمین و به ویژه مراتع نه تنها تهدیدی برای سلامت اکولوژیک مراتع است. بلکه میتواند کاهش کمیت یا کیفیت خاک این اکوسیستم و پوشش گیاهی در دسترس دام را نیز در پی داشته باشد. هدف از این مطالعه انتخابشاخصهای بهینه برای پایش بیابانزایی و تخریب سرزمین برای فرآیند آتشسوزی در منطقه اسفندقه جیرفت میباشد. به منظور بررسی اینکه کدام شاخصها در ارزیابی سطح خطر بیابانزایی مؤثر هستند در مجموع ۲۷ شاخص برای ارائه اطلاعاتی در مورد وضعیت موجود بیابانزایی در منطقه مطالعاتی انتخاب شد. سپس کلاسهای بیابانزایی برای هر شاخص تعیین و نمره حساسیت به بیابانزایی برای هر کلاس تعیین گردید. سپس با استفاده از نرم افزار Desire خطر بیابانزایی برای فرآیند آتشسوزی محاسبه گردید. در نهایت از طریق نرم افزار آماری STATISTICA و اجرا فرمان رگرسیون گام به گام شاخصهای بهینه فرآیند آتشسوزی مشخص شدند. نتایج نشان داد که مهمترین شاخص مؤثر بر خطر بیابانزایی و تخریب سرزمین، دمای هوا شناسایی شد و شاخص ریسک بیابانزایی (DRI) برای فرآیند آتشسوزی با استفاده از شاخصهای بهینه بدست آمد

کلیدواژه ها:

بیابانزایی ، پایش ، شاخص ، تخریب سرزمین ، اسفندقه