کنش گفتاری «وعده » و «وعده در گفتمان سیاسی»

کنشی گفتاری «و عده» می تواند همگرا با دو کنشی گفتاری تشویق و سوگند باشد. این کنشی گفتاری به واسطهٔ وجود مفهوم و عدهٔ داوطلبانه و تعهدی که گوینده به خواست خود به مخاطب می دهد، درزمرهٔ کنشهای گفتاری تعهد آور در طبقه بندی کنشهای گفتاری جورج آستین قرار میگیرد. همچنین وجود مختصات اصلی افعال اجرایی «من، تو، اینجا و الان» در و عده موجب می شود آن را جزو کنشی - های اجرایی قلمداد کنیم. در و عدهٔ سیاسی با توجه به اهداف و ویژگیهای فردی گوینده ممکن است راهکارهای احصل همکاری گراییسی، یعنی کمیت، کیفیت، ارتباط و روش بیان نقضی شوند. در یک و عدهٔ سیاسی به همان میزان که ممکن است کوتاه و مختصر سخن گفته شود، ممکن است از عنصر تکرار استفاده شود. بسیاری از وعدههای سیاسی داده شده تنها جنبهٔ تبلیغاتی دارند و از جنبهٔ عملی برخوردار نیستند. راهکار ارتباط معمولاً در وعدههای انتخاباتی حفظ می شود و کمتر پیشی میآیداین راهکار در مرحلهٔ پیش از انتخابات نقضی شود. کوششی در به کارگیری روش بیان درست و تأثیرگذار از روشهای فعالان سیاسی پیش از انتخابات است.

کلیدواژه ها:

کنش گفتاری ، وعده ، گفتمان سیاسی ، آرای فارمانفسکایا ، استین و گرایس