بررسی تطبیقی استعاره های مفهومی جهتی درزبان های اسپانیایی و فارسی

مقالهٔ حاضر با هدف بررسی تطبیقی استعارههای مفهومی جهتی، در دو زبان فارسی و اسپانیایی به نگارش درآمده است. در این مقاله تلاش شده تا از میان طبقه بندی لیکاف و جانسون (1980) از استعارههای مفهومی، در قالب استعارههای ساختی، جهتی و هستی شناختی، تنها طبقهٔ استعاره جهتی بر دادههایی از زبان اسپانیایی مورد سنجش قرار گیرد و کاربرد این استعاره در سطح نگاشت استعاری و بازنمود زبانی ^ در زبان فارسی بازکاویده شود. تحلیل ۳۸ نمونه استعارهٔ مفهومی جهتی در قالب ۱۵ اسم نگاشت، که از رمان اسپانیایی گفتوگو در کاتدرال اثر ماریو بارگاس یوسا، مجموعه مقالاتی دربارهٔ استعارههای مفهومی به زبان اسپانیایی و برخی دادههای شفاهی استخراج شده بود، این نتیجه را به دست داد که شباهتها میان استعارههای مفهومی مبتنی بر درک انسان از مقولهٔ «جهت»، در بین دو زبان به مراتب بیشتر از تفاوتهاست. این نتیجه، جایگاه بنیادین درک مکان و درک جهت به عنوان خاستگاه شکل گیری استعارههای مفهومی در حوزههای انتزاعی را مینمایاند. از سوی دیگر، توجه به تفاوتهای دو زبان فارسی و اسپانیایی درساخت استعارههای مفهومی، مؤید تأثیر فرهنگ بر ساخت استعارههای مفهومی است.

کلیدواژه ها:

معناشناسی شناختی ، استعاره مفهومی ، استعاره جهتی ، زبان فارسی ، زبان اسپانیایی