بررسی سبک های متفاوت یادگیری زبان آموزان ایرانی در زبان های خارجی
- سال انتشار: 1389
- محل انتشار: دوماهنامه جستارهای زبانی، دوره: 1، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_LRR-1-4_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 507
نویسندگان
استادیار گروه آموزش زبان فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
دانشجوی دکترای گروه آموزش فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده
در مقالهٔ حاضر مؤلفین به بررسی سبکهای یادگیری زبان آموزان ایرانی در زبانهای خارجی می بپردازند. در این راستا، پس از مطالعهٔ مقولههای یادگیری، سبکها و استراتژی ها به بررسی انواع متفاوت سبکهای یادگیری پرداخته شده است. هدف از این تحقیق، شناسایی سبکهای یادگیری زبان آموزان ایرانی در زبانهای خارجی است که به کمک آن مؤلفین در پی یافتن رایجترین سبکهای یادگیری و دلایل گرایش زبان آموزان ایرانی به این سبکها در یادگیری زبانهای خارجی میباشند. مؤلفین پس از مطالعهٔ نظری، به مطالعهٔ عملی و میدانی نزد ۹۰ نفر از زبان آموزان ایرانی زبانهای خارجی (زبان فرانسه و انگلیسی) در رشته های مختلفت و در سطح پیشرفته بین سن ۲۰ تا ۲۵ سال اقدام نمودهاند. مطالعهٔ میدانی از طریقپرسشنامهای شامل ۳۰ سؤال محقق شده است. سؤالات پرسشنامه دربرگیرندهٔ ۹ پارامتر متفاوت از سبکهای یادگیری شامل یادگیری، از طریق خواندن، گوش دادن، نوشتن، صحبت کردن، نگاه کردن و اقدام به عمل می باشد. پس از جمع آوری و تحلیل دادههای به دست آمده از پرسشنامه، این نتیجه به دست آمد که در میان سبکهای متفاوت یادگیری نزد زبان آموزان پیشرفته در زبانهای خارجی، بیشترین گرایش به یادگیری از طریق صحبت کردن و کمترین گرایش به گوش دادن بوده است. در این پژوهش پس از ارائهٔ نتایج مطالعهٔ میدانی سبکهای متفاوت یادگیری، دلایل گرایش به این سبک نیز بررسی شدهاند.کلیدواژه ها
سبک یادگیری، زبان آموزان ایرانی، زبانهای خارجی، استراتژی های یادگیری، آموزش زبان،مقالات مرتبط جدید
- ترجمه متون دستوری (عربی به فارسی ) با تکیه بر پارادایم اسکوپوس
- بررسی روابط میان زبان، تاریخ و فرهنگ ، با مروری بر آثار نویسندگان فرانسوی زبان الجزایر
- وجوه مشترک مفاهیم رمانتیسم اجتماعی و ادبیات پایداری در شعر مهدی اخوان ثالث
- ارائه جهان شمول بودن اخلاق، حق ، داد، در برگ اساطیری و حماسی در شاهنامه فردوسی
- بررسی و کاربرد کنایه در دوبیتی های عامیانه ی مازندران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.