اثر ولتاژهای عملی بر بیشینه دامنه تخلیه جزئی

عایقهای الکتریکی یکی از قسمتهای مهم در تجهیزات فشار قوی هستند که کیفیت آنها، قابلیت اطمینان کل تجهیز را تعیین میکند. این بخش مهم از سیستم قدرت بایستی تجهیز فشار قوی را در برابر استرسهای الکتریکی به وجود آمده توسط ولتاژها، استرسهای مکانیکی، تغییرات دما و غیره محافظت کند. انواع مختلفی از مواد جامد، گازها، مایعات و ترکیبات آنها به عنوان ماده عایقی در شبکههای قدرت استفاده میشود. از نظر عملکرد تجهیز، عایق بایستی بتواند کیفیت اولیه خود را در طول زمان عملکرد خود، حفظ نماید. اما در عمل این اتفاق نمیافتد و به تدریج کیفیت ماده بهدلایلی چون شرایط محیطی، فعل و انفعالات شیمیایی، استرسهای مکانیکی و الکتریکی افت افت خواهد کرد. از جمله است. در این مقاله، اثر ولتاژهای عملی پر کاربرد بر (PD) مواردی که سبب افت کیفیت عایق میشود، تخلیه جزئی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. برای انجام این منظور از مدل 3 خازنه عایق استفاده شد. ماده PD بیشینه دامنه عایقی در نظر گرفته شده، رزین اپوکسی فرض شده است. علاوه بر بررسی اثر دامنه ولتاژهای مختلف اعمالی بر عایق، اثر فرکانس ولتاژهای نیز مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تخلیه جزیی ، ولتاژ ضربه ، ولتاژ عملی ، حفره ، دامنه ولتاژ