شبیه سازی تزریق گاز دی اکسید کربن به صورت غیر امتزاجی در یکی از مخازن نفت ایران

برای سالیان متمادی این واقعیت که نفت به خودی خود قابل استخراج نبوده بلکه برای جریان یافتن به طرف چاه های تولیدی احتیاج به منبع انرژی دیگری دارد مورد شناسایی قرار گرفته بود نوع و مقدار این منبع انرزی ه میزان قابل ملاحضه ای تعیین کننده درصد نفت قابل استخراج در یک منبع است بسته به میزان این انرژی ممکن است فقط مقدار جزئی یا مقدار قابل ملاحضه ای از نفت را بتوان استخراج کرد اولین ابزاری که جهت استخراج نفت در دسترس مهندس مخزن قرار می گیرد همانا انرژی طبیعی و استفاده درست از آن می باشد ابزار بعدی ابداع روش های جدید در جهت بهره برداری مجدد با بکار گرفتن روش هایی با بهره دهی بیشتر می باشد این مهم با تزریق آب و گاز که نتیجتا از افت سریع فشار طبیعی مخزن جلوگیری می کرد آغاز و عملی گردید مهندسین مخازن برای سالیان متمادی به پیدا کردن روش هایی از این قبیل دست زدند تا بدین وسیله بتوانند بخش بیشتر و یا حتی تمامی نفت اولیه موجود در مخزن را استخراج کنند نتیجه این همه تحقیقات به دستیابی و توسعه روش هایی انجامید که در حال حاضر در صنایع نفت موارد استفاده هستند روش مورد بحث و مطالعه برای افزایش تولید از مخزن M روش تزریق گاز دی اکسید کربنی می باشد در این تحقیق سناریوهای مختلف تزریق گاز دی اکسید کربن به صورت غیر امتزاجی بر اساس تغییر الگوهای تزریقی برای برنامه تعریف شده است و بعد از اجرای سناریوهای تولیدی توسط شبیه ساز E clipse میزان تولید توسط روشهای مختلف از سال 2007 تا سال 2050 با هم مقایسه شده و روش بهینه برای افزایش ضریب بازدهی این مخزن مشخص شده است

کلیدواژه ها:

تزریق غیر امتزاجی ، شبیه سازی ، تزریق دی اکسید کربن ، الگوی تزریق