نقش تعاملات در کاهش اختلافات مابین خانواده

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین تعاملات و رفتار منطقی و روش کنار آمدن در جهت کاهش منازعات و رضایت زناشویی می پردازد. با توجه به موضوع و، هدف فرضیات و اطلاعات مربوط به آن تمام روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی مورد استفاده قرار گرفته است. جامعه آماری این تحقیق برای زوجین مراجعه کننده به بخش مشاوره سازمان بهزیستی شهر کرمان در سه ماهه سوم سال 1391 داد. تعداد این جامعه در حدود 350 زوج بود که از این تعداد 200 نفر دارای مدرک دیپلم و پایین تر بودند و 150 نفر از آنها در سال های اولیه زندگی خود قرار داشتن. در تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد بدین صورت که ابتدا لیست مراجعین در مدت سه ماهه سوم سال 1391 تهیه و با شماره گذاری آنها از بین شماره ها به طور تصادفی از طریق کامپیوتر از یک نمونه انتخاب شدند که حجم نمونه با توجه به جدول مورگان برابر با 196 نفر بود. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه چهار قسمتی استفاده شد. با توجه به ضریب رگرسیونی محاسبه شده، رفتار منطقی (0.29) پیش بینی کنند و مثبت رضایت زناشویی است و با افزایش آن رضایت زناشویی نیز افزایش پیدا می کند. رفتار منطقی (0.27) پیش بینی کنند و مثبت حل تعارض است و با افزایش آن حل تعارض نیز افزایش پیدا می کند. رفتار منطقی (0.27) پیش بینی کننده مثبت ارتباطات است و با افزایش آن ارتباطات زناشویی نیز افزایش پیدا می کند. همچنین انجام تحقیقاتی با همین موضوع و کنترل سایر متغیرهای تأثیرگذار و مرتبط با رضایت زناشویی و رفتار منطقی پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

رفتار منطقی ، هماهنگی و ناهماهنگی ، تعادل