بررسی رابطه بین سبک انعطاف پذیر و تیپ شخصیتی آموزگاران مدارس ابتدایی ناحیه دو استان البرز

تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین سبک تدریس انعطاف پذیر و تیپ شخصیتی آموزگاران مدارس ابتدایی ناحیه دو شهر کرج در سال تحصیلی 95 - 1394 پرداخته شده است. از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل 450 نفر از آموزگاران مدارس ابتدایی دخترانه ناحیه 2 کرج بوده که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 207 نفر تعیین شد. همچنین از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شده است. داده ها به وسیله دو پرسش نامه استاندارد 61 گویه ای سبک تدریس پراشنیگ (TSA) با پایایی 0/86 و 60 گویه ای پنج عامل بزرگ شخصیت نئو که پایایی هر یک از مؤلفه های پنج گانه روان رنجوری، برون گرایی، تجربه گرایی، توافق پذیری و وجدان گرایی به ترتیب برابر 0/85 و 0/78 و 0/87 و 0/90 و 0/83 می باشد جمع آوری گردید. همچنین هوای صوری و محتوایی پرسش نامه ها توسط افراد صاحب نظر تأیید شده است. از آزمون های کلمونگروف-اسمیرنف ب، ضریب هم بستگی پیرسون استفاده شده است. یافته ها نشان داد که: بین سبک تدریس انعطاف پذیر با ویژگی شخصیتی روان رنجوری رابطه وجود ندارد ولی بین سبک تدریس انعطاف پذیر با ویژگی شخصیتی برون گرایی ، تجربه گرایی، توافق پذیری و وجدان گرایی رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سبک تدریس انعطاف پذیر ، تیپ شخصیتی آموزگاران ، آموزش و پرورش استان البرز