ارزیابی موفقّیت پروژه ها با تبیین یک رویکرد گونه شناسی نوین

میزان سرمایه گذاری های بخش های پیشتاز کشور برای اجرای پروژ هها (همانند: نفت، گاز، پتروشیمی، آب و انرژی) نشان میدهد که امروزه ارتقای ظرفیتهای مدیریت پروژه در کشور، اهمیتی مضاعف یافت هاست. پژوهش حاضر به منظور مطالعة دقیق دلایل موفقیت و شکست پروژه ها، همچنین معرفی مدلی کاربردی برای تعیین عوامل موثر بر توفیق آن ها انجام شد هاست. گرچه بررسی علل موفقّیت و شکست پروژه ها، موضوع بسیاری از مطالعات محقّقین بوده اما تاکنون درخصوص ارایة فهرست جامعی از این علل، هیچ اجماعی حاصل نشده است. در این مقاله، یک رویکرد گون هشناسی برحسب نوع پروژه (Project specific) معرف یشده که بر پایة عوامل چند بعدی (Multi-dimensional factors) برای ارزیابی موفقّیت پروژه، ه مچنین استفاده از تحلیل آماری چندمتغیره (Multivariate statistical analysis method) می باشد. در گونه شناسی حاضر، پروژ هها برحسب "عدم قطعیت فن آوری "(Technological uncertainty) در مرحلة آغازین آن ها و محدودة سامانة (System scope) خود یعنی موقّعیت آن ها در نردبان سلسل همراتب سامانه ها و زیرسامان هها، طبقه بندی شده اند. برای هریک از 121 پروژهای که در این جستار مطالعه شده، 360 متغیر مدیریتی و 13 معیار موفقّیت شناسایی شد هاست. استفاده از تعداد زیادی داده های تفصیلی و به کارگیری روشهای چند متغیره مانند تحلیل رابطةمنطقی (Canonical correlation analysis) و رو شهایی چون ،Eigenvector موجب شناسایی تعامل میان متغیرهای مدیریتی و موفقّیت پروژه شده و منظرهایی که در دیگر پژوهشها مورد تحلیل قرارنگرفته، نیز معرفی شده است. ضمن اینکه برخی از یافته ها که سازگار با پژوهش های قبلی است، مؤید صحت نتایج به دست آمده و جامعیت گونه شناسی معرفی شده در این مقاله م یباشد که برای اولین بار در کشور مطرح م یگردد. ارزیابی متغیرهای مدیریتی و تاثیر آن روی موفقّیت پروژه ها، گامی به جلو برای تعریف یک نظریة گونه شناسی مناسب برای پروژه ها (Typological types of projects) خواهد بود

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، موفقّیت ، رو شهای ریاضی ، عدم قطعیت ، محدوده ، عوامل مدیریتی