تأثیر مقادیر و روش های مختلف کاربرد نانوکلات پتاسیم بر جذب عناصر غذایی و پروتئین دانه سویا ( L. Glycin max ) تحت تنش کم آبی

به منظور بررسی تأثیر مقادیر و روش های مختلف کاربرد کود نانو کلات پتاسیم تحت تنش کم آبی بر غلظت عناصر غذایی ( نیتروژن، فسفر و پتاسیم ) و پروتئین دانه سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در مزرعه هنرستان کشاورزی شهید بهشتی ارومیه اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در دو سطح، 80% ظرفیت زراعی ( نرمال ) و 50% ظرفیت زراعی ( تنش )، و هشت سطح کود پتاسیم : شاهد ( بدون پتاسیم)، آب پاشی، پنج، ده و 15 کیلوگرم در هکتار ( خاکی ) و یک، دو و سه گرم در لیتر ( محلول پاشی ) بودند. بالاترین درصد نیتروژن دانه ( 6/86% ) از تیمار 15 کیلوگرم در هکتار با آبیاری در 80% ظرفیت زراعی به دست آمد که با تیمارهای ده کیلوگرم در هکتار در 80% ظرفیت زراعی و سه گرم در لیتر نانو پتاسیم در هر دو ظرفیت زراعی در یک گروه آماری قرار گرفتند. اثر متقابل بین پتاسیم و آبیاری بر درصد نیتروژن ، پتاسیم ، فسفر و درصد پروتئین دانه معنی دار بود. بیشترین درصد پروتئین دانه از تیمار 15 کیلوگرم در هکتار کاربرد نانو پتاسیم و آبیاری نرمال حاصل شدند. به طور کلی،کمبود آب عملکرد کیفی سویا را تحت تأثیر قرار داد و کاربرد پتاسیم نقش بسزایی در تعدیل خسارت ناشی از کمبود آب داشت.

کلیدواژه ها:

تنش کم آبی ، سویا ، عناصر غذایی ، نانو پتاسیم